BELABBERD EINDE SEIZOEN SV DOETINCHEM

door Roel Evertse

Een kort verslag dit maal. Het troosteloze einde van het seizoen voor de onzen in Groesbeek geeft daarvoor alle aanleiding en bovendien moet ik koffers pakken.

Zo stralend als het seizoen voor ons begon en we zelfs kansen op de titel leken te hebben, zo belabberd eindigde het. Drie kansloze nederlagen en de laatste nederlaag viel nog het grootste uit: 5˝-2˝. Dat was helaas een eerlijke uitslag gezien het vertoonde spel.

Henk Riepma was als eerste klaar. Met wit wist hij niets te bereiken en dat betekende een vlotte remise. Daarmee kwam zijn totaalscore op 6˝ uit 9, altijd op een topbord, kortom: een prachtige prestatie. Ook Theo was vlot klaar. Helaas kon hij zijn zoveelste nul van dit seizoen laten aantekenen. Nooit eerder speelde hij in een seizoen zo beroerd: 2˝ uit 9. Bij mij volgde een remise in een stelling die in de post-mortem ingewikkelder bleek dan door mij ingeschat. De tussenstand van 2-1 heeft lang op het scorebord gestaan, maar in de loop van de middag werd wel duidelijk dat een grote nederlaag onafwendbaar zou zijn. Een lichte meevaller bij Marino, die in de opening een pion geofferd had voor vrij stukkenspel. Het weerstaan van de druk kostte tegenstander Theo Wijnhoven veel tijd en in lichte tijdnood gaf hij pardoes een stuk weg. Daarna deed hij een wat mij betreft geslaagde poging om in het Guinness Book of Records te komen vanwege het “na het spelen van een slechte schaakzet binnen een minuut zo vaak mogelijk luidkeels uitroepen van een vulgair drieletterwoord voor het vrouwelijk genitaal.” Gelukkig bleef Marino er koud onder en toonde in de analyse aan dat hij prima kansen had, wat Wijnhoven er ook over mocht beweren. 2-2 dus. Daarna viel er voor Doetinchem nog weinig vrolijks te beleven: Gert-Jan Zonneveld verblunderde in zijn debuutwedstrijd voor het 1e team een prima stelling met een pion meer, voor Henny ben ik helaas een beetje door de metaforen voor verliezen heen, de compensatie voor Marius’ gambietpionnetje verdampte steeds meer tot een droevig einde toe en Kees moest alle zeilen bijzetten om de nare consequenties van een “tijdelijk” pionoffer goed te maken, hetgeen gelukkig voor hem en ons lukte, daarmee een fraaie 5˝ uit 9 in dit seizoen makend.

Het seizoen eindigde dus nogal in mineur, de teamgeest gelukkig absoluut niet. Er werden geen wanklanken gehoord, uiteraard wel “vriendelijk jennen achteraf”, maar dat kenmerkt kameraadschap. Toch?


Pion Groesbeek 2037 - SV DOETINCHEM 1970 5˝ - 2˝
Luuk de Ruijter 2212 - Theo Goossen 2044 1 - 0
Leo Wijnhoven 2110 - Kees Nederkoorn 2044 ˝ - ˝
Jan Fleuren 2098 - Henk Riepma 2103 ˝ - ˝
Wim Molenkamp 2047 - Marius van Hal 2046 1 - 0
Theo Wijnhoven 2037 - Marino Küper 2029 0 - 1
Olav Schoonenberg 2007 - Roel Evertse 2080 ˝ - ˝
Wopke Veenstra 1976 - Gert Jan Zonneveld 1615 1 - 0
Jasper Bons 1809 - Henny Haggeman 1796 1 - 0

Voor alle uitslagen en de stand klik hier.