Dinsdag 7 december trad het 2e team van
Doetinchem aan tegen het 2e team van De Kameleon uit Terborg; op papier zou
Doetinchem met 2 vingers in de neus moeten winnen, maar na de bijna
bananenschil tegen Aalten was het team gewaarschuwd om geen enkele
tegenstander te onderschatten, en zeker niet de Kameleon 2, die in het
verleden wel eens vaker lastig te bestrijden waren.
De start van Doetinchem was zéér voortvarend; na een klein half uur had
Erwin Verhoogt op bord 3 het punt al binnen. Zijn tegenstander Tinus Gaastra
ging in een Zwarte Leeuw opzichtig in de fout door te snel f4 te spelen; een
geniepig schaakje door de dame op b6 gevolgd door inslaan op b2 en
vervolgens torenwinst (paardwinst was de andere keuze voor de witspeler)
noopte de speler uit Terborg om na 12(!) zetten de koning om te leggen.
Kort daarop kon Bert Lenderink ook een punt op zijn conto bijschrijven, al
zag dat er niet naar uit. Tegenstander Henk Oosterenk had de partij goed
opgezet en een klein maar optisch voordeeltje uit een Slavische ruilvariant
verkregen. Toen hij iets te optimistisch e4 speelde (waar inslaan met de
loper op h7 een gezonde pluspion had opgeleverd), bleek na afruil op e4 een
loper op g5 ongedekt te staan, waar de zwarte dame van Bert op a5 wel raad
mee wist.
|
|
Captain Adri Maranus speelde
een goede partij maar zijn tegenstander Tom Huyink had niet echt zijn avond.
In een Falkbeers tegengambiet kreeg Adri alles wat hij zich kon wensen en
wist een stuk tegen 2 pionnen buit te maken. Zijn tegenstander ging daarna
te ver door met zijn dame nog een pion te pakken, wat door Adri hardhandig
werd afgestraft; een loper terugzet kostte zwart nog een stuk.
Op de andere borden was intussen wel het een en ander gebeurd; Frans
Kuggeleijn had een verschrikkelijke bok geschoten in zijn partij tegen Bram
Plasman en zijn dame moeten geven.
John Lutgens had een duidelijk plus in zijn partij tegen Hans Rexwinkel en
Philip stond met wit een tikje minder in zijn partij tegen H. Duyn.
Philip kreeg van de captain de opdracht om maar eens remise aan te bieden,
om zo in ieder geval de 2 punten veilig te stellen voor Doetinchem en zowaar
zijn tegenstander accepteerde dit in een voor hem iets betere stelling.
Frans moest, ondanks hardnekkige tegenstand, zijn koning om leggen.
Tot slot wist John Lutgens de partij op een fraaie manier in zijn voordeel
te beslissen zodat Doetinchem toch met ruime cijfers de winst veilig wist te
stellen en de kansen voor het kampioenschap intact en in eigen handen houdt.
|